Kunstmelk is een veilig alternatief voor verse melk: het is gelijkmatiger qua samenstelling en bij goed gebruik vrij van ziektekiemen. In combinatie met kalverdrinkautomaten past het binnen de moderne bedrijfsvoering. Tot voor 2006 gaf de EU subsidies voor de inmenging van minimum 50% mageremelkpoeder in kalvermelk. Door het wegvallen van deze subsidie worden meer en meer alternatieven ontwikkeld met weipoeder, weipoederconcentraten en zelfs plantaardige eiwitgrondstoffen. Afhankelijk van de marktsituatie kan het interessanter zijn te kiezen voor bepaalde zuivelcomponenten of te kiezen voor plantaardige alternatieven. Toch wordt voor de opfok van Belgisch Witblauwe kalveren nog veelvuldig kunstmelk op basis van 50% mageremelkpoeder ingezet. Maar is er een verschil in de prestaties van de kalveren met de verschillende types kunstmelk?
Om een antwoord te vinden op die vraag voerde ILVO een proef uit met 60 Belgisch Witblauwe kalveren (41 mannelijke en 19 vrouwelijke) gelijk verdeeld over 2 groepen. De eerste groep kreeg kunstmelk op basis van 50% mageremelkpoeder (MMP, gebaseerd op Denkavit Royal 50) en de 2e groep kreeg kunstmelk op basis van weipoederconcentraat (WPC, gebaseerd op Denkavit Excellent). Beide types kunstmelk bevatten eenzelfde gehalte aan verteerbaar eiwit en metaboliseerbare energie. Na toedienen van de biest werd gestart met kunstmelk vanaf dag 3 en er werd een schema gevolgd waarbij de starthoeveelheid bepaald werd door het geboortegewicht en vervolgens geleidelijk aan opgedreven werd tot 2 keer 3 liter per dag. Vanaf de leeftijd van 11 weken werd de hoeveelheid melk afgebouwd in functie van de krachtvoeropname, om uiteindelijk te spenen bij een leeftijd van minimum 13 weken en een krachtvoeropname van gemiddeld 1.5 kg per dag. Alle kalveren werden apart gehuisvest in ingestrooide hutten zodat ze individueel opgevolgd konden worden tot week 16 waarbij hun dagelijkse melkopname, krachtvoer- en hooiopname geregistreerd werd, maar ook diergezondheid en mestconsistentie dagelijks beoordeeld werden. De dieren werden om de 2 weken gewogen tot een leeftijd van 16 weken om een goed beeld te krijgen van de groei.
Tot de leeftijd van 16 weken werden geen verschillen gevonden tussen beide groepen voor dagelijkse groei, melk-, hooi- of krachtvoeropname. Ook naar diergezondheid, en dan meer specifiek naar consistentie van de mest of het optreden van diarree, werden geen verschillen gevonden. De speenleeftijd was voor beide groepen vergelijkbaar, wat overeenstemt met het gelijke verloop van de krachtvoeropname tussen beide groepen. Na spenen werden de dieren nog gewogen op de leeftijd van 5 en 6 maand. Ook in deze periode konden geen verschillen gevonden worden tussen beide groepen.
De hypothese dat kalveren die kunstmelk op basis van mageremelkpoeder kregen, minder snel krachtvoer zouden opnemen werd in deze proef dus niet bevestigd. De dierprestaties met beide types kunstmelk waren zeer gelijk. Bij gelijke energie en eiwitgehaltes is kunstmelk op basis van weipoeder concentraat dus een evenwaardig en goedkoper alternatief voor kunstmelk met 50% mageremelkpoeder. Uitgaande van een melkpoederverbruik per kalf van om en bij de 50 kg tot spenen kan, bij de huidige marktprijzen, een besparing van 10% in de kosten voor kunstmelkpoeder gerealiseerd worden met weipoeder gebaseerde kunstmelkpoeders.
