Voor onze land- en tuinbouwers is de situatie ronduit dramatisch. Er is immense schade aan hun oogsten. Maar ook reeds bij de inzaai van de gewassen woelen kuddes everzwijnen hun akkers om op zoek naar de vers gezaaide gewassen of de knollen van aardappelen.
En daar stopt het niet bij. Bij de oogst worden onze landbouwers geconfronteerd met geruïneerde velden en met grote kale plekken waar niets meer te oogsten valt. En het gaat nog verder. Bij sommige boeren wagen de everzwijnen zich zelfs tot op het erf waar ze zoeken naar voedsel en zo de voedervoorraden waardeloos maken.
Het is overduidelijk: de populatie everzwijnen is uit de hand gelopen. Er zijn zodanig veel everzwijnen in de Limburgse bossen dat de draagkracht van hun leefgebieden vele malen overstegen is. Door onder andere het Agentschap voor Natuur en Bos Limburg wordt deze catastrofe echter nog steeds ontkend. In plaats van mee te werken aan oplossingen, kijkt ANB weg van het probleem en werken hun adviseurs zelfs actief tegen. Ze zien niet dat hun dierbare natuurgebieden, waar de everzwijnen bij voorkeur in verblijven, ook vernield worden. Niet alleen de boeren maar ook de jagers, zien dit met lede ogen aan.
Sinds september is er nog een zeer grote bedreiging bijgekomen, namelijk de Afrikaanse varkenspest (AVP). Ongevaarlijk voor de mens, dodelijk en zeer besmettelijk voor varkens. Dit is letterlijk het zwaard van Damocles dat onze varkenshouders boven het hoofd hangt.
Het risico dat een Limburgs everzwijn besmet raakt met AVP is vandaag meer dan reëel. De everzwijnen zijn constant op zoek naar voedsel en via enkele onachtzame mensen of contact met besmette evers is het onheil snel gebeurd.
Onze varkenshouders leven in continue schrik dat een besmet everzwijn op hun akker of erf komt ronddwalen en ondanks alle draconische voorzorgsmaatregelen toch hun veestapel kan besmetten.
De besmetting met AVP, in het toch wel afgelegen Etalle, in het zuiden van de provincie Luxemburg, heeft de prijzen voor varkens, biggen en varkensvlees naar ongekende laagtes geduwd. Herstel zit er voorlopig niet in.
Er zijn in België geen besmettingen van gedomesticeerde varkens gekend, maar toch is het effect op de prijzen zo sterk dat veel varkenshouders dit niet zullen overleven.
Het is niet vijf voor twaalf, maar helaas reeds vijf na twaalf. De overpopulatie van everzwijnen in Limburg moet nu echt aangepakt worden. De situatie is niet dringend, maar hoogdringend.
Dit wil echter niet zeggen dat de volledige populatie everzwijnen weg moet. De populaties moeten wel minimaal teruggebracht worden tot een aanvaardbare hoeveelheid die passend is voor een aantal aan te duiden leefgebieden. Daar kunnen dan maatregelen getroffen worden zodat ze ook daadwerkelijk in die leefgebieden kunnen leven en blijven.
Vanuit het Algemeen Boerensyndicaat doen we een directe oproep naar de bevoegde minister en de gouverneur om hier zo spoedig mogelijk werk van te maken. Dit echter niet door nogmaals een zoveelste overleg met alle belanghebbenden maar door een daadkrachtig optreden en het tot de orde roepen van de verantwoordelijken op het terrein. Laat ons niet wachten tot het spook van Afrikaanse varkenspest ook hier in Limburg komt rondwaren.
