|
27 jan 2021 |
08:21 |
|
Stikstofpanel
Tachtig procent van onze kwetsbare beschermde natuurgebieden kreunt onder te veel stikstof. Uit de reeks over de megastallen, waarover De Standaard in december berichtte, bleek dat we afstevenen op een ernstige stikstofcrisis. Vlaanderen slaagt er maar niet de zogenaamde habitatgebieden te vrijwaren, zoals Europa ons oplegt.
|
De stikstof die neerslaat op onze natuurgebieden is voor de helft afkomstig uit Vlaanderen. Daarvan is de intensieve veeteelt de voornaamste bron, naast het verkeer, de industrie en de huishoudens. Om de uitstoot van de landbouw te rijmen met de Europese doelen, besliste de vorige Vlaamse regering tot de zogenaamde Programmatische Aanpak Stikstof (PAS). Dat is een boekhoudsysteem dat bij het verlenen van vergunningen nagaat hoeveel ruimte er nog is om te vervuilen. Vandaag baseren we ons op een voorlopige regeling, de onderhandelingen voor een definitieve PAS slepen al jaren aan. Stakeholders als de landbouw, de industrie, de Vlaamse overheid, de havens en de milieubeweging staan diametraal tegenover elkaar.
Om uit de impasse te raken, besliste de Vlaamse regering een expertenpanel op te richten. Dat panel, onder leiding van Silvia Lenaerts, de vicerector van de Antwerpse Universiteit, bevat een jurist en academici van verschillende universiteiten. ‘Het moet garanderen dat de definitieve PAS voldoende rechtszekerheid en efficiëntie biedt’, zegt minister van Leefmilieu Zuhal Demir (N-VA). Het zal nagaan of de maatregelen om de stikstofuitstoot te doen dalen kostenefficiënt zijn en wat de impact ervan is op burgers en bedrijven.
Het initiatief komt geen dag te vroeg. Ook Demir noemt de stikstofcrisis ‘een van de grootste uitdagingen waarvoor we staan’. In 2018 haalde Europa de Nederlandse PAS-regelgeving onderuit, omdat die te soepel was. Omdat het kader wegviel, kon elke vergunning voor een vervuilende activiteit door de rechter worden verbroken. De facto betekende dat een harde bouwstop, met ontwrichtende gevolgen voor de economie.
Ook bij ons proberen milieuorganisaties een juridisch precedent af te dwingen, door de vergunning van grote stallen op basis van hun stikstofuitstoot aan te vechten voor de rechter. Als een Vlaamse rechter oordeelt dat er in die dossiers een ongeoorloofde impact is op een natuurgebied, kan dat betekenen dat alle andere grote projecten in de buurt van kwetsbare natuur vogelvrij zijn. Voor de bouwsector, de Antwerpse haven of de Oosterweelverbinding is dat een nachtmerrie.
|
|
|
|