In de beleidsnota 2019-2024 Landbouw konden we reeds lezen: “De toegang tot grond is één van dé grote knelpunten in Vlaanderen. Want de beschikbaarheid en toegang tot grond zijn essentieel voor het duurzaam voortbestaan van de Vlaamse landbouwbedrijven.
Ik werk samen met alle actoren, wetenschappelijke instellingen en bestuursniveaus aan een maatschappelijk gedragen en objectief wetenschappelijk onderbouwde landbouw waardoor er ruimte behouden blijft om landbouw die in overeenstemming is met de draagkracht van de omgeving, alle kansen te geven.
Vlaams pachtdecreet
We bevorderen de toegang tot landbouwgrond door het huidig wetgevingskader om te zetten naar een Vlaams pachtdecreet, waarbij:
• nieuwe pachtcontracten schriftelijk opgesteld worden;
• er een billijk evenwicht komt tussen de rechten en plichten van de pachter en de verpachter;
• de mogelijkheid ingevoerd wordt om pachtcontracten te sluiten voor een vaste termijn van een veelvoud van 9 jaar;
• de wet gender- en samenlevingsneutraal wordt gemaakt;
• het mogelijk moet zijn dat verpachters randvoorwaarden opleggen inzake het aanbrengen van al dan niet vergunningsplichtige infrastructuurwerken (bv. drainage, ophoging, …);
• en waarbij de pachter teeltvrijheid en vrije keuze van teelttechniek wordt gegarandeerd.”
Stijn De Roo wenst de minister veel succes met deze uitdaging!
Hij hoopt verder op een constructieve opstelling van en overleg met alle stakeholders.
De pachters en eigenaars wachten reeds lang op deze hervorming.
Zeker voor jonge landbouwers moet deze pachtwet een opportuniteit zijn.
Het is goed dat in de beleidsnota reeds enkele grote principes zijn vastgelegd, besluit De Roo.
Bijlage: vraag en antwoord
