In deze tijden van droogte stomen er vanuit het zuiveringsstation in de Pathoekeweg in Brugge nog dagelijks honderdduizenden liters gezuiverd water via het Boudewijnkanaal de zee in terwijl boeren geen water genoeg hebben voor hun velden en gewassen. “Ik kan er niet bij dat de overheid zoveel water verloren laat gaan”, zegt de Knokse landbouwer Jan Vandepitte.
Vijf jaar geleden is het ondertussen al dat het probleem werd aangekaart. “Het gaat er eigenlijk over dat vuil water van onder andere Brugge en Blankenberge wordt gezuiverd in het zuiveringsstation van Aquafin in Brugge”, zegt de Knokse boer Jan Vandepitte. “Dat water stroomt dan rechtstreeks naar het Boudewijnkanaal om zo in zee terecht te komen. We spreken over honderdduizenden liters gezuiverd water.”
Het is voor de landbouwers niet mogelijk om water rechtstreeks uit het Boudewijnkanaal op te pompen. “Het water van het kanaal is heel zoutig, zodra het proper water daarin terechtkomt, is het niet meer bruikbaar.” Volgens boer Jan zijn nochtans maar enkele kleine aanpassingen nodig om dat water bruikbaar te maken voor boeren.
Consument zal het voelen
“Als burger moeten we ons constant aanpassen aan de droogte en almaar zuiniger met water omspringen – volledig terecht – maar ik kan er niet bij dat de overheid tegelijk dagelijks zoveel water verloren laat gaan.” Uiteindelijk zal de consument dat volgens de Knokse boer ook voelen: “Minder water betekent minder opbrengst op onze velden, waardoor de prijzen weer de hoogte inschieten”, aldus nog Vandepitte die het ongelooflijk vindt dat het probleem na al die jaren niet opgelost raakt. “Ze dronken een glas, deden een plas en alles bleef zoals het was”, zo citeert de man een bekend gezegde.
Zoals elders hebben ook de polders achter de Oostkust een dijkgraaf. Dat is de voorzitter van het polderbestuur dat onder meer moet zorgen voor een degelijke afwatering in zo’n overstromingsgevoelig gebied. Dijkgraaf Johan Martens zegt dat het probleem niet zo makkelijk op te lossen valt. “De grootste vraag is uiteraard welke kwaliteit het water heeft. Daarvoor moeten we tests uitvoeren om zeker te zijn dat het water bruikbaar is, dat er bijvoorbeeld geen PFAS in zit.”
“Daarnaast is er ook een technisch aspect: het water bevindt zich aan de andere kant van het Boudewijnkanaal en dus moet dat worden verplaatst. Dat kost uiteindelijk redelijk veel geld”, aldus nog Martens.
Op de vraag waarom er al jaren niets aan het probleem wordt gedaan, moet ook Martens het antwoord schuldig blijven. “Het is zeker een van de items die we willen aankaarten”, zegt hij. “We willen alle opties bekijken.”
Volgens Anja De Wit van Aquafin, dat het waterzuiveringsstation in Brugge beheert, is het gezuiverde water dat het bedrijf via het kanaal naar zee laat stromen, wel “afgestemd om te lozen in de natuur” maar niet geschikt voor andere toepassingen zoals de landbouw omdat er mogelijk nog bacteriën in zitten of zelfs PFAS. “Daarvoor is er nog een extra zuivering nodig die uiteraard weer extra geld kost”, aldus De Wit.
