Voor alle duidelijkheid, de precieze inhoud van de ministeriële instructies kennen we op dit ogenblik nog niet. Toch was na het persmoment al duidelijk dat dit niet het beloofde “perspectief” is, waarop landbouwers zitten te wachten.
Voorlopig blijven we meer dan ooit bivakkeren in een juridisch vacuüm. Zowel de landbouwsector als de industrie zitten in hetzelfde schuitje: komt er dan wel een effectieve vergunningenstop of wordt deze alsnog afgewend? Hebben de nieuwe ministeriële instructies deze keer een rechtsgrond? Wat met de vergunningen die op grond van de geldende Ministeriële instructie en richtsnoeren zijn verleend?
In sé komen de maatregelen neer op een moderne vorm van inquisitie met de Vlaamse veehouder, groot én klein, als ketters en heksen. De oproep richting haar diensten om nog verstrengd en nog strikter te controleren is bizar, want dat gebeurt op heden al streng.
Heeft dit tot doel een ware heksenjacht te ontketenen tegen iedereen die een vergunning aanvraagt en, erger nog, zelfs tegen veehouders die in het verleden netjes hun vergunning aangevraagd en verkregen hebben? Inbreken op afgesloten contracten tussen veehouders en overheden onder de vorm van een omgevingsvergunning kan voor het ABS niet en leidt enkel tot verregaande onzekerheid!
Een definitief PAS-beleid, dat rechtszekerheid voor vergunningen op lange termijn biedt en de belangen en toekomst van de getroffen landbouwers vrijwaart, met respect voor de rechtspraak van de Raad en de Europese regelgeving inzake milieuwetgevingskaders, komt er liever vandaag dan morgen. De Minister, de Vlaamse Regering en het Vlaams Parlement zijn onmiskenbaar nog niet aan het einde van de rit, ondanks de blokkering in de regering vorige vrijdag. De stap die vandaag door minister Demir gezet werd is voor het ABS niet de stap waar we zaten op te wachten.
Met de démarche van vandaag komt Vlaanderen nog verder van een echt landbouwbeleid te staan. Gebrek aan visie, valse daadkracht ingegeven door profileringsdrang en verkiezingskoorts en een verregaand wantrouwen jegens de sector zijn de oorzaak ervan dat er straks geen Vlaamse boeren meer overblijven.
Het Algemeen Boerensyndicaat eist, net zoals de Vlaamse burger trouwens, een waar landbouwbeleid. Dit kan enkel vanuit een integrale aanpak en met een visie die vertrekt vanuit respect voor onze huidige en toekomstige voedselproducenten.
