‘Getalm’ zorgt voor logische nieuwe acties!

Een maand nadat landbouworganisaties en de Vlaamse Overheid een akkoord bereikten over een aantal eerste urgente stappen die gezet moesten worden richting een voedsel- en landbouwbeleid is er nog niks omgezet in regelgeving die op het veld of in de stal gevoeld wordt. Politici en administraties zullen zeggen dat er eerste stappen gezet zijn, wat weliswaar correct is. Dit geldt bijvoorbeeld in het geval van bijvoorbeeld het Agentschap Landbouw en Visserij of de Federale Overheid. Maar echter, wie dicht bij alles betrokken is, die heeft het gevoel dat de belangrijkste zaken lijken te verzanden in praatbarakken en (loze) beloftes. De direct en indirecte belanghebbenden (respectievelijk de landbouwers en burgers) die er wat verder van af staan, rekenen nu al de Vlaamse Regering af op de niet-ingeloste belofte van snelle, structurele wijzigingen.

Sommige zaken in het akkoord, zoals het grondenbeleid, vragen wat tijd, dat beseft iedereen. Dat impliceert wel dat om geloofwaardig te blijven, wat snel kan gaan, ook snel moet gaan. De snelle hervorming van het sanctiebeleid van de Mestbank is er een maand na datum niet. Ook wat betreft MAP 7 is er nog niks gebeurd. Dit vreet aan de geloofwaardigheid van het gemaakte akkoord.
Blijven positieve signalen uit, de negatieve zijn er wel. De vele, terechte protesten tegen de weinig verkwikkelijke manier waarop iets ingrijpends als natuurbeheersplannen worden gevestigd, veroorzaken verontwaardiging in de maatschappij, maar lijken bij de betrokken politici en administraties in dovemans oren te vallen. Sommige politici denken zelfs nog wat hout op het vuur te moeten werpen door uit te dagen met het dreigen van boetes en andere.

Deze stilstand in deze twee dossiers zijn een veeg teken dat na het akkoord de betrokken administraties en politici ervan uit lijken te gaan dat het terug “business as usual” is. Vanuit het Algemeen Boerensyndicaat hebben we een aantal verantwoordelijken er al meermaals op gewezen dat deze houding niet alleen meer en hardere protesten zal uitlokken, maar ook dat deze situatie gewoonweg uiterst ongewenst is.

Er is dus meer dan terecht een broeiende ontevredenheid bij de landbouwers. Het is vandaag dan ook niet aan de politieke partijen om, in het licht van de nakende verkiezingen, zich te proberen profileren.
Alhoewel we vandaag niet actief oproepen om actie te gaan voeren is, groeit ook bij het Algemeen Boerensyndicaat de onvrede over de gang van zaken. De hamvraag is hoe hier gepast op te reageren, dan wel welke actie er gevoerd moet worden. De maatschappij heeft een duidelijk signaal gegeven door de vele sympathiebetuigingen. Vanuit een aantal economische geledingen is er opgeroepen om de landbouwprotesten serieus te nemen, vaak vanuit het besef dat ze ook zelf steeds meer belemmerd worden door de doorgeschoten regelgeving. Blijven dan alleen nog over: de betrokken administraties en ministers en dan in het bijzonder diegenen waar de boodschap duidelijk niet bij doorgedrongen is.

De broodnodige signalen om deze ontevredenheid weg te nemen moeten van hen komen, de administraties en de betrokken ministers, los van hun politieke of ideologische achtergrond. We moeten vooruit en elke vertraging is er één teveel. De excuses om niks te wijzigen zijn uitgeput. Het is overduidelijk, landbouwers (en hun vertegenwoordigers) zijn het getalm beu. Oplossingen zijn aangereikt aan de administraties en politici, en moeten nu snel en duidelijk geïmplementeerd worden. Zoniet dreigt Vlaanderen terug stil te vallen, wat volgens ons, ABS, volstrekt onnodig is!
 
Verdere info bij:
Hendrik Vandamme, Voorzitter ABS op 0476 41 51 58
Mark Wulfrancke, Beleidsmedewerker ABS op 0498 91 44 22